(เพจ: โรงเรียนกีตาร์ไทย)


(เพจ: Guitarthai.com)
  กระทู้มั่วๆ ---- พัสดุ สายแจ๊ค ถ่ายรูป เที่ยว บันทึก ----  
 
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องชาวกตท.ครับ กระทู้มั่วๆมาอีกแล้วครับทั่น

เอาเรื่องเกี่ยวกับกีตาร์ก่อนแล้วกันนะครับวันนี้มีพัสดุมาส่งจากแดนไกล


Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 13:58:00       พิมพ์   แจ้งลบ      IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 1  
 
หว่าย! ทำไมมันใหญ่ยังงี้ล่ะครับ ขอตัวไปแก้ก่อนนะครับ

แป๊กเลย

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:00:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 2  
 
แก้ตัวครับ รอบนี้ใช้มือถือถ่าย ผิดพลาดทางเทคนิกนิดหน่อยครับ 555

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:23:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 3  
 
ผมมีสายของ Divine Noise อยู่เส้นหนึ่งที่ใช้หัวของ G&H ซึ่งบึกบึนทนทานดีมาก

เมื่อประมาณสองสามอาทิตย์ก่อนผมบังเอิญไปเจอผู้ผลิตสายแจ๊คไทยทำออกมาดูน่าใช้ดีมากครับ พอดีเค้ามีหัว G&H ด้วย เลยตัดสินใจลองสั่งมาใช้ดู

เพื่อนๆผมก็อยากได้ ฝากกันคนละนิดละหน่อย สรุปเลยสั่งมาทีเดียวชุดนึงเลยประหยัดค่าส่งไปในตัว

กล่องแพ็คมาแน่นหนาดีมากๆเลย

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:29:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 4  
 
ผมก็ไม่ได้รู้จักอะไรกับพี่เค้าเป็นการส่วนตัวนะครับ ไปส่องหน้าเฟสแล้วก็วัดใจสั่งมาลองดู ราคาถือว่าถูกดีเลยทีเดียว ถูกกว่า Divine Noise เกือบครึ่ง ผมเลือกหัว G&H ทองดำ กับสาย Mogami 2524 ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องเสียงที่บาลานซ์ดี นอยส์ต่ำ

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:34:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 5  
 
พี่เค้าก็ติดต่อน่าคุยดีมากครับ อัพเดทสถานะตลอดเวลา สั่งซื้อได้สบายใจมากเลย

มีการบอกอย่าพึ่งโอนเพราะของหมดชั่วคราวกลัวผมจะรอนานด้วย น่ารักมากๆ

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:37:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 6  
 
ที่มาโพสก็เพราะความประทับใจครับ กับร้านนี้ Jack Cable

ผมเปลี่ยนสายพ่วงเอฟเฟคทั้งบอร์ด สายจากกีตาร์ไปบอร์ด แล้วก็จากบอร์ดไปแอมป์

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:41:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 7  
 
ตามระเบียบคนมือบอนอย่างผม ผมแกะหมดครับ เปิดออกมามีพลาสติกแข็งกันขั้วงอ

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:43:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 8  
 
ด้านในทำฉนวนหุ้มเรียบร้อยแข็งแรงดีมาก

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:45:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 9  
 
หัวแบบหักมุมก็หุ้มมาเรียบร้อยดีมากครับ รอยบัดกรีมืออาชีพ สวย พอดี ไม่มีตะกั่วเยิ้มเกินอะไรทั้งสิ้น

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:47:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 10  
 
ใส่ลงบอร์ดเรียบร้อย บอร์ดนี้ตอนแรกเป็น George L's ทั้งชุด พอเปลี่ยนแล้วเสียงออกมาบาลานซ์ดีขึ้น ย่านต่ำดีขึ้น นอยส์ลดลง ตอนใช้ George L's ว่าเงียบแล้ว จะได้ยินแค่นิดหน่อยตอนเปิดเกนมากๆ ใส่ชุดนี้ไปเงียบกว่าเดิมครับ ประทับใจมาก

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:53:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 11  
 
ใช้จ๊อด แอ๋ว ทั้งบอร์ดเหมือนกันครับบู๊ท อยากจะเปลี่ยนเป็น Mogami ก็ว่าจะ.. ว่าจะ หลายทีละ เห็นข้อดีอย่างที่บู๊ทว่ามางี้ สงสัยคงได้รื้อบอร์ดเปลี่ยนสายดูซักทีก็ดี .......

   12AX7      9 ธ.ค. 56   เวลา 14:57:00    IP = 203.114.108.118
 


  คำตอบที่ 12  
 
หมดเรื่องกีตาร์แล้ว (เร็วจัง) ไปเที่ยวกันดีกว่า

เมื่อก่อนผมเป็นคนชอบคิดๆเขียนๆ ตั้งแต่ต้นปีนี้ผมตั้งใจไว้ว่าจะจับปากกาเขียนอะไรๆมากขึ้นเพื่อให้ไม่ลืมภาษาไทย และขัดเกลาความคิดอะไรในสมองบ้าง บางทีได้นั่งคิดทบทวนสิ่งที่ผ่าน สภาพชีวิตในปัจจุบัน มันอาจทำให้ผมเข้าใจอะไรๆมากขึ้นก็ได้

ก็จะก็อบมาลงประกอบภาพมั่วๆแล้วกันนะครับ เพื่อนๆในเฟสผมคงเห็นผ่านตาไปส่วนมากแล้ว อย่าพึ่งเบื่อกันนะครับ 555

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:02:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 13  
 
19 กันยายน 2008 เอว่าแอร์พาผมทะยานขึ้นทิ้งทุกสิ่งที่ค้างคาและสิ่งที่สะสมมาทั้งชีวิตไว้ข้างหลัง สู่ดินแดนกว้างใหญ่ที่ไม่รู้จักวิญญาณหน้าไหนแม้สักตัวเดียว อะไรที่ไม่มี อะไรที่พลันขาดหายไปก็คงต้องหาใหม่เอาดาบหน้า

ตั้งแต่เกิดมาจนถึงวันนี้ผมก็ไม่เคยรู้สึกเคว้งคว้างเท่าวันนั้นอีกแล้ว ผมไม่ได้เศร้า ไม่ได้โดดเดี่ยว ที่จริงผมไมได้เสียน้ำตาให้การจากมาแม้เพียงหยดเดียว เพื่อนรักผมบอกที่สนามบินว่า ไม่ต้องกลั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมไม่รู้สึกเศร้าเลย บางทีการจากมาอาจเป็นสิ่งที่ผมต้องทำ



--รถคันแรกในชีวิตที่ซื้อด้วยเงินตัวเอง

สวัสดีครับพี่ต้น ต้องลองครับพี่ ผมเปลี่ยนแล้วรู้สึกว่า George L's มันแหลมครับ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี มันก็แหลมชัดดีครับ แต่ Mogami มันออกกลางๆดีไปอีกแบบ ผมเบื่อ George L's ตอนมันหลวมครับ ต้องหาว่าตัวไหนหลวมวุ่นวายกันอีกแน่ะ

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:11:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 14  
 
มีคนไม่กี่คนที่ไปส่งผมในวันนั้น ผมเป็นคนตัวเล็กๆที่ไม่มีอิมแพคกับคนมากมายเท่าไหร่นัก ผมไม่รู้ว่าผมมาตามหาอะไรที่นี่ แต่ผมรู้สึกราวกับมันเป็นสิ่งที่ผมต้องทำ คนเราเกิดมาตัวเปล่า และจากไปตัวเปล่า ผมก็คงไม่ต่างกัน ผมไม่เคยฝันอยากเปลี่ยนโลกของใคร


--ก่อกองไฟที่ Athabasca

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:13:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 15  
 
มองดูสังคมเราทุกวันนี้ราวกับหนังตลก ทำไมคนเราถึงได้มีกำลังไขว่คว้าหาสิ่งที่ยังไม่ได้มามากมายขนาดนี้ ทั้งที่เรามีกินมีที่นอนหลับสบายก็ดีอยู่แล้ว บางคนต้องสวมหน้ากากเข้าหากัน บางคนต้องแต่งองค์ทรงเครื่องขัดเปลือกเสียจนเงางาม สูญเสียตัวตนเพื่อประโยชน์ปลอมๆชั่วครู่ยาม บางทีความกระหายขณะที่บ่อน้ำหลังบ้านเรายังเต็มเปี่ยมอาจเป็นความต้องการไม่สิ้นสุดอย่างที่กวีท่านหนึ่งได้กล่าวไว้จริงๆ

แปลกที่เมื่อใครบางคนบอกเราว่าโลกเราควรเป็นสีฟ้า เราก็ตั้งตาเก็บเงินไปซื้อสีมาทาฝาบ้านเราด้วย บ้างก็ด้วยความเชื่อในลมปากของเขา บ้างก็เพียงเพราะคนอื่นเค้าก็ทำกัน


--วิวเทือกเขาร็อคกี้จากทางเข้าเมือง Banff

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:20:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 16  
 
บางทีมนุษย์อาจเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทเดียวที่สร้างข้อจำกัดทางเวลาให้ตนเอง เมื่อเวลาถูกนิยาม อดีตและอนาคตก็ปรากฏชัดไปด้วย คุณคิดว่านกที่บินหาหนอนกินไปวันๆมันจะกังวลไหมว่าปีหน้าซัพพลายหนอนจะมีพอแดกรีเปล่า? ยิ่งกระซู่นี่แม่งยิ่งน่าสงสาร เดือนหน้าบางทีเมียมันอาจจะสูญพันธ์ไปแล้ว ถ้ามันกังวลถึงอนาคตก็คงเครียดตายห่าพอดี บางทีถ้าเราอยู่กับปัจจุบันได้เหมือนสัตว์อื่นจริงๆก็คงจะดี


ซะที่ไหนล่ะ ผมมันก็แค่คนกิเลสหนาธรรมดาๆคนหนึ่ง


--Athabasca Fall, Jasper AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:21:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 17  
 
ที่ห้องอาหาร ด่านแรกมีมันฝรั่ง ผัก แครอท ข้าว มักโรนี อะไรเทือกๆนี้ให้เลือก วันหนึ่งผมก็ต่อแถวสั่งอาหารเหมือนเคย พอถึงคิวผมพนักงานใหม่คนหนึ่งมองหน้าผมแล้วพลันถามว่า "ข้าว?" คนที่ต่อคิวผมก็ทำเสียง โอววว และหัวเราะเบาๆ

พนักงานเหมือนจะรู้ตัวว่าอาจพูดอะไรไม่เหมาะ เลยเฉไฉถามคนนั้นว่า "มีอะไรหรือ? ก็ฉันชอบกินข้าวมาก" ตาคนนั้นส่ายหัวและหัวเราะต่อไปผมเลยบอกเธอไปว่าผมชอบกินข้าว ขอสักสองทัพพี


-- ถนนสู่ Kananaskis Country, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:24:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 18  
 
อุ่ย ลืมรูป แป๊กสองรอบแล้วครับพี่น้องกระทู้นี้!

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:25:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 19  
 
มาคิดๆดู ผมตัวเล็กนิดเดียว กินข้าว ทำงานเกี่ยวกับตัวเลข ตาตี่ ผมทรงบรูซลี แล้วเสือกใช้ชื่อบรูซอีก ตีปิงปอง นี่ยังไม่เคยตีจริงจังเหมือนสมัยก่อน แม่งก็นึกว่าผมเทพกันมากๆแล้ว ผมนี่เป็นเอเชียน เสตอริโอไทป์เดินได้ดีๆนี่เอง

ตาคนนั้นเดินมากระซิบผมว่าเค้าเสียใจที่ผมต้องมาเจออะไรอย่างนี้ ผมถามเค้ากลับไปว่า

ถ้าคุณภูมิใจในตัวตนของคุณแล้ว

จะมีใครในโลกนี้ออฟเฟนด์คุณด้วยสิ่งที่คุณเป็นได้ไหม?


--Plain of Six Glaciers Tea House

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:28:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 20  
 
นั่งนึกๆดู นี่เราจบจากเอแบคมาจะห้าปีแล้ว ถึงวันนี้ผมเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ถ้าผมในตอนนั้นเห็นผมในตอนนี้ มันคงชี้หน้าหัวเราะเยาะด้วยความสะใจ ผมอาจเคยทำให้ใครต่อใครผิดหวังมามาก รวมถึงตัวผมเองด้วย แต่มันก็คงไม่สำคัญอีกต่อไปแล้วใช่ไหม? ผมอาจเป็นคนที่เปลี่ยนไปทุกวัน

--เดินป่าที่ Kananaskis, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:32:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 21  
 
ถ้าทุกคนบนโลกมีพลังพิเศษกันคนละอย่าง ความสามารถผมคงเป็นการปรับตัว เปลี่ยนสีเป็นกิ้งก่า คุณจะจับผมโยนลงไปในสภาพแวดล้อมไหน ผมก็จะปรับตัวหาทางเอาตัวรอดให้ได้ ผมไม่ใช่นักสู้ที่ดีหรอก

อีกห้าปีจากนี้ ผมจะเป็นคนแบบไหนกันนะ? ผมจะทำอะไร อยู่ที่ไหน กับใคร? แล้วผมจะมีความสุขไหมนะ?


--Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:33:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 22  
 
ต้นปี2011ขณะผมกำลังนั่งรถเมล์กลับบ้านหลังจากทำงานมาทั้งคืน ที่นั่งเยื้องผมมีเด็กหญิงอายุประมาณ 4-5 ขวบเห็นจะได้ นั่งอยู่กับพี่เลี้ยงชาวต่างชาติคนหนึ่ง ตลอดเส้นทางทั้งสองไม่มีคำสนทนาใดๆ พอใกล้ถึงบ้านผม เด็กหญิงหันไปบอกพี่เลี้ยงของเธอว่า

"Don't worry. Everything's gonna be OK."


--Johnston Canyon, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:35:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 23  
 
ผมกดกริ่งลงเดินข้ามถนนในฤดูหนาว กลับห้องชั้นใต้ดินของบ้านเช่าเก่าคร่ำคร่า แต่ว่าบางทีทุกอย่างอาจจะดีขึ่นจริงๆอย่างที่เด็กคนนั้นบอกก็ได้

อะไรที่ทำให้เด็กฝรั่งมีความคิดเกินวัย แสดงออกได้อย่างที่พวกเค้ารู้สึก? บางทีอาจเป็นการรับฟังความคิดของคนอายุน้อยกว่า ผ่านโลกมาน้อยกว่า หรือบางแห่งในโลกก็อาจเรียกสิ่งนี้ว่า ความไร้ซึ่งสัมมาคารวะ


--Johnston Canyon, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:37:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 24  
 
ผมเรียนรู้หลายสิ่งจากประกายความคิดทั้งจากเด็กและผู้ใหญ่ ฝ่ายไหนมีน้ำหนักมากกว่านั้นก็คงมีแต่เราเท่านั้นที่จะตัดสิน บางทีมันอาจไม่สำคัญเลยว่าคนพูดนั้นอาบน้ำร้อนมากี่บ่อแล้ว

ตัวเราเองอายุมากขึ้นทุกนาที โลกใบนี้มีเด็กเกิดใหม่มากกว่าคนที่จากไปสองเท่าทุกๆชั่วโมง หากเราเลือกฟังเพียงคนที่ผ่านโลกมาก่อน โลกเราไม่แคบลงทุกวันหรือ?

สักวันหนึ่งในความฝัน ประเทศบ้านเกิดผมคงขจัดวลี "เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม" ออกจากสารบบได้เสียที


--Johnston Canyon, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:38:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 25  
 
ตอนนี้แม่งกลืนไม่เข้าคลายไม่ออก ไม่รู้ว่าต้องอยู่หรือต้องไป อะไรจะเกิดขึ้นอีกห้าหกเดือนข้างหน้า แล้วผลออกมาแล้วผมจะมีความสุขไหม? ผมจะทำยังไงต่อ จะไปที่ไหนต่อดี หรืออยู่ต่ออีกสักพัก

บางทีอาจใกล้ถึงเวลาที่ผมต้องออกเดินทางอีกแล้ว ความรู้สึกหวิวๆมันกลับมาเยี่ยมบ่อยเหลือเกินช่วงนี้ ที่ผ่านมาทุกครั้งที่รู้สึกอย่างนี้ก็มีเหตุให้ย้ายที่ทุกที ย้ายห้องย้ายหอย้ายเมืองย้ายจังหวัดย้ายรัฐย้ายประเทศ

ชีวิตผมมีก็แต่กล้อง กีตาร์ กับเสื้อผ้าที่ยัดลงกระเป๋าเดินทางได้หนึ่งใบพอดี บางทีสามอย่างนี้อาจกลายเป็นบ้านผมไปแล้วก้ได้


--ทางขึ้นภูเขาซัลเฟอร์ Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:42:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 26  
 
ผมเคยนึกปลอบใจตัวเองว่าเราชอบการเปลี่ยนแปลง เอาตัวไปอยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่ๆอยู่เสมอ แต่ผมโคตรเกลียดความรู้สึกไม่แน่นอนนี้เลย

การเดินทางครั้งสุดท้ายผมหนีอะไรบางอย่างมา แต่คราวนี้ผมจะอยู่จนวันสุดท้าย พอกันทีกับการปลอบใจตัวเองว่าเราเป็นนักเดินทาง

ถ้าไม่มีจุดหมายเราก็ไม่ใช่นักเดินทางหรอกจริงไหม? เรามันก็แค่ไอ้ขี้แพ้คนหนึ่งเท่านั้นเอง


--ทางขึ้นยอดเขาซัลเฟอร์ Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:43:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 27  
 
งานเขียนบางเรื่อง บทกวีบางบท รูปถ่ายบางรูป ผมภูมิใจมากที่ลงมือสร้างสรรค์มันขึ้นมา ใช้เวลาขัดเกลาจนเกิดป็นความงาม ลึกๆแล้วผมอยากแบ่งปันความรู้สึกนี้ให้คนอื่นได้รับรู้บ้าง แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะการเผยแพร่งานเหล่านี้คงไม่ได้ต่างอะไรกับการออกไปวิ่งแก้ผ้าในสวนสาธารณะ

--Sulphur Mountain Summit, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:46:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 28  
 
หากในวันนี้เมื่อ 27 ปีที่แล้ว ใครคนหนึ่งเอาเมล็ดแอปเปิ้ลเพาะปลูกลงดิน รดน้ำจนเติบเป็นกล้าใหญ่ ถึงวันนี้มันจะออกดอกผลเป็นแอปเปิ้ลกว่า 2.5 ตัน บรรเทาความหิวให้คนได้กว่าสี่พันคน

ขายทอดตลาดได้มูลค่ากว่าหมื่นดอลลาร์ หากนำจำนวนนี้ย้ายไปฝากธนาคารในประเทศยากไร้จะสร้างเงินหมุนเวียนในระบบสูงสุดได้ถึงแสนดอลลาร์ที่ 10% รีเสิร์ฟเรโช มูลค่าเพียงพอกับการสร้างที่อาศัยบังแดดฝนให้คนทั้งหมู่บ้าน


--Sulphur Mountain Summit, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:48:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 29  
 
ผมในฐานะคนธรรมดาๆคนหนึ่ง ถึงวันนี้จะมีประโยชน์ต่อใครๆได้เท่าแอปเปิลหนุ่มต้นนั้นไหมนะ? วันเวลาผ่านไป ยิ่งโตก็ยิ่งเข้าใจ ว่าค่าของคนนั้นไม่ได้อยู่ที่ผลของงานหรอก แต่เป็นความสำคัญของเขาต่อผู้ร่วมโลกคนอื่นๆ


--Mount Norquay, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:50:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 30  
 
วันเกิดที่จะถึงนี้จะเป็นปีแรกที่ผมคงไม่ได้รับอะไร แต่ได้มอบบางสิ่งที่สำคัญต่อคนที่สำคัญคนหนึ่ง บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่มนุษย์เราทำได้ดีกว่าต้นแอปเปิลที่ยังคงออกผลให้คนเก็บกินอยู่วันยันค่ำ

ใครมีค่ากับเราก็ควรให้ความสำคัญกับเค้าให้มาก เพราะแม้หากแบ่งแยกส่วนตัวผมออกจนเหลือแต่ซาก ก็คงเลี้ยงปากท้องคนได้เพียงหยิบมือเดียว


--Lake Louise, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:53:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 31  
 
อยู่บ้านไม่ได้ไปไหนแล้วฟุ้งซ่านจัง อีกไม่กี่ปีผมก็จะขึ้นเลขสามแล้ว จะมีอะไรรออยู่บนทางข้างหน้ากันนะ? แล้ววันนี้ผมได้ทำอะไรให้เดินเข้าใกล้เป้าหมายนั้นไปอีกก้าวหรือยัง? บางทีเมื่อวันนั้นมาถึงมันอาจเป็นแค่อีกวันธรรมดาๆ ไม่ได้มีคุณค่าพิเศษอะไร


--Moraine Lake, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:55:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 32  
 
ตอนเด็กๆเรามองผู้ใหญ่ มองใครๆทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ มันก็ดูยิ่งใหญ่ไปเสียหมด บางทีมันอาจเป็นแค่วันธรรมดาๆของเขาเหล่านั้นก็ได้ ความยิ่งใหญ่ก็คงเป็นแค่การเปรียบเทียบคุณค่าปลอมๆที่เราสวมใส่กัน

--Moraine Lake, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 15:58:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 33  
 
หากเราเป็นมนุษย์ผู้เดียวบนโลก เราจำเป็นต้องเป็นคนยิ่งใหญ่ไหม? ในสถาพที่ไม่มีคู่แข่งนั้นเราเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลกโดยปริยายไหม? หรือบางทีเราอาจเป็นแค่คนที่อ่อนแอที่สุด บางทีการให้คุณค่าในเชิงสัมพัทธ์นั้นคงไม่มีความหมายอะไรเลย การเปรียบเทียบจึงเป็นการกระทำของคนเขลา


--Maligne Canyon, Jasper, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:00:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 34  
 
เพราะถ้าคนอื่นทำได้ คุณและผมก็ต้องทำได้ คนเราก็มีแค่หนึ่งสมอง สองมือเท้าเท่ากันจริงไหม? เราไม่มีใครต้องแข่งด้วยนอกจากตัวเราเอง

--Maligne Lake, Jasper, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:01:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 35  
 
หากผมอยู่ตัวคนเดียวบนโลกอย่างแท้จริง ผมอาจจะเกษียณตอนอายุ 35 เช่ากระท่อมริมทะเลสักแห่ง ต่อเรือไม้ลำเล็กๆ หว่านแหจับปลาปลูกผักกิน บรรเลงกีตาร์ด้วยบทเพลงที่ไม่จำเป็นต้องมีคนฟัง เขียนหนังสือที่ไม่จำเป็นต้องมีคนอ่าน ถ่ายรูปที่ไม่จำเป็นต้องมีคนดู อยู่ด้วยความคาดหวังว่าผมจะพบความหมายของชีวิตเข้าสักวันจากการค้นหาด้วยสามสิ่งนี้


--Inkpot, Banff AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:03:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 36  
 
แต่มนุษย์เรานั้นสร้างสัมพันธ์กับคนมากมายตั้งแต่เกิด บางคนอาจจะมองเห็นเราในมุมที่เราไม่เคยคิดฝันมาก่อน บางครั้งมันก็ตลกดีที่เรื่องของตัวเองกลับไปปรากฏในความหยั่งรู้ของคนอื่น ชีวิตที่ดำเนินคนเดียวอาจไม่มีความหมายก็ได้

ก็คงต้องดิ้นรนกันต่อไปสินะ

บางทีถ้าผมได้บวช ผมอาจไม่ได้สึก ถ้าพระเล่นกีตาร์ได้น่ะนะ


--Johnston Canyon, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:04:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 37  
 
ผมมีเรื่องราวมากมายที่อยากจะเขียนออกมาเป็นตัวหนังสือเข้าสักวัน แต่รู้สึกยังไม่พร้อมยังไงไม่รู้ นึกชื่นชมคนที่ถ่ายทอดออกมาได้ดีๆ บางทีเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเองต้องใช้เวลาทรึมซับความอับอายบางอย่างและยอมรับความรู้สึกเราอย่างบริสุทธิ์ใจก่อน รอให้มันตกเป็นตะกอนที่จะไม่มีวันละลายทำให้เราขุ่นหมองได้อีก หลายๆเรื่องผ่านมานานมากแล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมองมันจากข้างนอกนิ่งๆได้เลย ผมยังคงตะลุมบอนฝุ่นกับความฟุ้งซ่านอยู่ร่ำไป


--Bow Valley, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:07:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 38  
 
รถไอติมวอลล์ปั่นผ่านหน้าบ้านบ่อยๆครั้งยังเด็ก เสียงเพลงตีมที่ติดหูตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินป่าวก้องว่าน้ำแข็งหวานเย็นกำลังจะเลี้ยวกรายเข้ามา ผมจ้ำอ้าวไปขอเงินแม่เพื่อซื้อยักษ์คู่หักแบ่งกับใครสักคน หักเท่าบ้างไม่เท่าบ้างก็มีเหตุให้ถกเถียงกันว่าใครจะได้ซีกที่ใหญ่กว่า ผมไม่ค่อยแคร์นักหรอกตราบใดที่มีคนช่วยกินให้สีน้ำหวานติดปากแดงกันทั้งสองคน บางครั้งไม่มีคนช่วยกินต้องกินคนเดียว การกินยักษ์คู่คนเดียวแรกๆนั้นรู้สึกสะใจพิลึก เราไม่ต้องไปแบ่งกับใคร นานไปการไม่มีคนร่วมทำอะไรด้วยก็ชักจะไม่สนุกเสียแล้ว

--Bow Valley, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:08:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 39  
 
หากวันหนึ่งเราทำอะไรสักอย่างสำเร็จด้วยตัวคนเดียวขึ้นมา มันจะยังนับว่าเป็นความสำเร็จได้ไหม? ในเมื่อเราก็เพียงใช้ชีวิตไปวันๆท่ามกลางสิ่งที่ทำ เฝ้าปลูกกล้าทีละต้นถัดไปทีละก้าว วันแล้ววันเล่าผ่านแดดฝนลมหนาว บางทีอาจต้องมีใครสักคนเดินมาบอกให้หันย้อนกลับมาดูถึงจะรู้ว่าป่าที่เราปลูกมันเติบโตไปมากขนาดไหนแล้ว ที่ผ่านมาผมยังนับว่าโชคดี

--Moraine Lake, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:10:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 40  
 
ผมเกลียดการจากลา ผมไม่เคยทำมันได้ดีเลย นึกสงสัยว่าเวลาคนบอกลาเค้าพูดอะไรกันนะ? ผมทำได้แค่เพียงสวมกอด ยิ้ม และพยักหน้าอย่างรู้กัน ผมเดินกลับมา คุณเดินจากไป เราต่างมีอะไรต้องทำ ผมไม่เคยหันกลับไปมองหรือยืนรอส่งใคร เวลายังคงเดินเราก็ต้องก้าวต่อไป ดวงอาทิตย์ยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก หิมะยังคงโปรย เมื่อไหร่หน้าหนาวจะมาถึงสักที ผมอยากสกี ผมต้องสกี

--Moraine Lake, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:11:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 41  
 
สิ่งที่ซื้อผมได้บนโลกนี้มีอยู่ทั้งสิ้น 5 อย่าง

1. ความไว้วางใจ

2. ความท้าทาย

3. เงิน

4. เงิน

5. เงิน


--Lake Louise, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:13:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 42  
 
จากหนึ่งปีเต็มใจกลางกรุงท่ามกลางความวุ่นวาย ทะเลาะกับลูกค้าแย่ๆ ไล่คนเมา เรียกรถพยาบาลมากู้ชีพขี้ยาที่นอนชักอยู่หน้าร้าน ตำรวจจับคนขายยาที่มาหลบในร้าน ล้างส้วมเปรอะขี้คนไร้บ้านที่มาปล่อยระเบิดทิ้งไว้รายวัน ยืนมองคนเมาเยี่ยวราดกางเกงในร้าน เป็นช่วงเวลาที่ถ้าให้เล่าก็คงไม่มีวันจบ


--Lake Louise, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:16:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 43  
 
ความวุ่นวายรายวันจบลงเมื่อผมกดรหัสล็อกประตูร้านยามดึกเดินก้มหน้ามองอิฐบล็อกบนทางเท้าในหน้าร้อน ย่ำหิมะในหน้าหนาวให้ได้ยินเสียงก้าวจากสะเก็ดน้ำแข็งเสียดสีกันเข้ากับจังหวะเพลงในหูฟังที่เปิดไว้ดังลั่น ฟีโอน่าแอปเปิ้ล เอ็กซตรอดิแนรี่แมชชีนยังขับกล่อมบุหรี่มวนสุดท้ายของวันได้อย่างสมบูรณ์แบบทุกครั้งไป

--Plain of Six Glaciers, Lake Louise, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:17:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 44  
 
จากความวุ่นวายไปสู่20เดือนที่ฟอสเตอร์ครีกห่างไกลผู้คน ผมเดินระวังรถปิ๊กอัพที่วิ่งกันขวักไขว่ยามเลิกงาน เขี่ยหินก้อนใหญ่ออกไปให้พ้นทางเพื่อคนข้างหลังบางครั้ง อาหารเย็นที่วนเวียนซ้ำซากบนโต๊ะกลมไม่ได้เริ่มบทสนทนาใหม่ใดๆ ผู้คนหน้าเดิมๆ พูดคุยเรื่องเดิมๆอาหารเดิมๆ ห้องเดิมๆ กิจกรรมเดิมๆ ห้องนอนเดิม เสียงริงโทนนาฬิกาปลุกเดิมๆเริ่มวันใหม่ที่ไม่ได้มีอะไรต่างไปจากเดิม

--Plain of Six Glaciers, Lake Louise, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:19:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 45  
 
ไปสู้เดือนกว่าๆในออฟฟิศชาญเมืองก็เกิดอาการช็อกกับความหลากหลายอีกครั้ง ผมเดินก้มหน้าฝ่าฝูงชนขึ้นรถไฟไปทำงานในตอนเช้า กลับบ้านบ้าง ไม่กลับบ้างในตอนเย็น มีคนหลายคนเหลือเกินทีอยากใช้เวลาด้วย หลากหลายสถานที่หลากหลายกิจกรรม ที่ดูเหมือนไม่มีวันที่จะทำได้หมด สิ่งที่ต้องทำเริ่มพอกเป็นลิสท์ยาวเหยียดเท่าไหร่ สิ่งที่อยากทำก็ถูกผลัดห่างออกไปเท่านั้น เหมือนเป็นกับดักเวลาที่ติดกับมันนานเข้าเราก็เริ่มจะลืมว่าเราเคยตั้งเป้าฝันอยากทำอะไรไว้บ้าง


--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:21:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 46  
 
มาถึงวันนี้ผมต้องออกเดินทางอีกครั้ง จะไปทำอะไร อีกนานเท่าไหร่ในที่แบบไหนก็ไม่รู้ แต่ผมกลับรู้สึกอุ่นใจยังไงพิกล บางทีการเดินทางตลอดห้าหกปีที่ผ่านมาอาจทำให้ผมพบบ้านหลังใหม่ บ้านที่ไม่มีคุณสมบัติทางกายภาพใดๆ แต่เป็นการเคลื่อนไหวไปที่ไหนสักแห่ง ตราบใดที่ผมไม่หยุดนิ่งผมรู้สึกสบายใจและเป็นสุข

--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:22:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 47  
 
หากบ้านเป็นที่พักทางใจแล้ว บางทีบ้านของผมอาจอยู่บนถนนคดเคี้ยวเลี้ยวเลาะตามเขา หรือบนรางรถไฟ บางทีอาจเป็นบนฟุตบาท หรือสนามบิน หรือบางทีบ้านของผมอาจเป็นใครสักคน ใครสักคนที่ผมยังคงต้องออกเดินทางเพื่อตามหาให้พบเข้าสักวัน

--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:24:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 48  
 
ผมเช็กอินที่ฟร้อนท์เดสก์ เดินก้มหน้าผ่านฮอลเวย์ว่างเปล่าราวจะหาเศษเหรียญที่ตกอยู่ตามทางเดินเข้า พื้นพรมเย็นเฉียบให้ความรู้สึกเหงาแสนประหลาด เวลาอย่างนี้คงมีก็แต่ธรรมชาติที่พอจะปลอบใจอะไรผมได้บ้าง ในวันพรุ่งนี้เสียงนาฬิกาปลุกเดิมจะเริ่มวันใหม่ที่ต่างออกไปอีกครั้ง แต่เมื่อผมเปิดประตูอาคารออกสู่ภายนอก ดวงอาทิตย์จะยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก เวลายังคงเดิน

หวังว่าผมจะเก็บเกี่ยวอะไรจากเรื่องราวบทใหม่ที่กำลังจะเกิดได้บ้าง และขอให้มันเป็นสิ่งที่มีความหมาย

ได้โปรดให้มันเป็นสิ่งที่มีความหมาย


--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:26:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 49  
 
สมัยผมบ้าฟังเพลงบ้าอ่านหนังสือเยอะๆผมมักจะหาซื้อมาทีละกระตั๊กเอามากองเรียงรายบนชั้นสวยงาม แกะกล่องเอาแผ่นรวบรวมไว้ในอัลบั้มใส่ซีดียัดไว้ในรถ เพื่อนรักนักดนตรีผมบอกว่า มึงซื้อทีละเยอะๆอย่างนี้แม่งไร้ประโยชน์ เพราะมึงไม่ได้ฟังหมดทุกแผ่นหรอก เหมือนมึงเก็บสะสมขยะราคาแพงเฉยๆ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้เห็นด้วยกับมันเท่าไรนัก ภายหลังผมจึงเข้าใจว่าแม่งจริงโคตรๆ

--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:29:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 50  
 
บางทีคนเราต้องการให้ภาพลักษณ์ดูงดงามไปอย่างนั้นเอง ผมดูซีดีสอนเล่นกีตาร์ของใครต่อใครบ่อยครั้งก็เห็นแบ็คกราวนด์ข้างหลังของจอมยุทธเหล่านั้นเป็นชั้นเรียงรายเต็มไปด้วยแผ่นเสียงบ้างหนังสือบ้างซีดีบ้าง มันดูเหมือนจะเพิ่มความปราชเปรื่องของเขาได้อย่างดี ว่าที่ผ่านมาเค้าใช้เวลาซึมซับค้นหาความจริงจากกองหนังสือแผ่นเสียงพะเนินเทินทึกเหล่านั้นจนเราก็อยากมีชั้นเป็นของตัวเองบ้าง


--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:30:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 51  
 
ทุกวันนี้ผมมีหนังสืออยู่สองเล่มที่อ่านค้างไว้ไม่จบสักทีกับซีดีอีกสองแผ่นที่ยังฟังเวียนวนไม่รู้จักเบื่อ

ผมคิดถึงชั้นวางขยะราคาแพงที่เมืองไทย กองหนังสือกับกล่องซีดีชั้นบนสุดยังสะสมฝุ่นอย่างเงียบๆ รอให้ใครสักคนหยิบมันออกมาค้นหาความจริงในจิตใจของเขา


--Elk Island National Park, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:32:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 52  
 
อย่าค้นหาความหมายของสรรพสิ่งท่ามกลางกองหนังสือหรือกำแพงอักษรเหล่านั้น เพราะแท้จริงมันถูกซ่อนอยู่ในทุกยอดหญ้า ทุกก้อนกรวดในลำธาร ทุกยอดอ่อนของต้นไม้ใหญ่ ออกไปสัมผัสลมที่พัดโบกกิ่งไม้ไหว หยดน้ำที่กร่อนหินผา ล้มตัวลงนอนบนผืนดินเงี่ยหูฟังฝูงมดน้อยสร้างรัง บอกพวกมันว่าอย่ามากัดกูนะครับไอสลัดผัก กูมาฟังพวกมึงสร้างรังเฉยๆ


--Lake Louise Ski Resort, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:34:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 53  
 
ความหมายของชีวิตนั้นมีแต่คุณเท่านั้นที่รู้ นักปรัชญาเป็นเพียงคนธรรมดาๆที่ตั้งคำถามกับมัน คิดหาความหมายของสิ่งที่ไร้ระบบไร้ตัวตน สิ่งที่พวกเค้าค้นพบไม่ใช่คำตอบ แต่เป็นเพียงสมมติฐาน เขาแกะสลักสมมติฐานเหล่านั้นลงบนแท่นหิน เพียงเพื่อรอวันที่หยดน้ำกัดกร่อนมันจนจางหายไป


--Nakiska, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:35:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 54  
 
คุณเกิดมาหนึ่งชีวิต คุณจะใช้มันตามสมมติฐานของคนอื่นหรือ? พวกเขามีอะไรพิเศษมากไปกว่าคุณอย่างนั้นหรือ? สิ่งที่คนอื่นอยากได้ยิน พวกเค้าก็เคยได้ยินกันไปหมดแล้ว คุณไม่อยากพูดสิ่งที่จิตวิญญาณคุณอยากพูดบ้างหรือ? ความหมายของชีวิตคุณ คุณพบได้ด้วยการใช้มันเท่านั้น

นี่คือสมมติฐานของผม

แล้วคุณล่ะ? ลองเขียนมันออกมาให้ผมอ่านบ้าง


--Sunshine Village, Banff, AB

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:37:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 55  
 
ขอจบกระทู้นี้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ไม่ไหวแหล่วครับ ง่วงมากเลย

ฝันดีมีสุขครับทุกท่าน

   Bottomsup      9 ธ.ค. 56   เวลา 16:40:00    IP = 70.74.192.100
 


  คำตอบที่ 56  
 
อ่านเพลินเลยฮะ ได้แง่มุมในการดำเนินชีวิตดีนะครับ ผมก็ชอบซื้อหนังสือจำนวนมาก แต่ได้อ่านจริงๆ ก็มีเพียงไม่กี่เล่มเอง ค่าของคนผมก็ว่ามาจากหลายๆ อย่างนะครับ ผมคิดว่าน่าจะมี ความดีงาม และการแบ่งปัน เข้าไปด้วยนะครับ

   สมาชิกแบบพิเศษ      MATTRUK      9 ธ.ค. 56   เวลา 18:43:00    IP = 171.98.63.210
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 57  
 
ตอนนี้ผมก็เริ่มขีดเส้นทางเดินใหม่ตามที่จิตวิญญาณของผมได้เรียกร้องมาเนิ่นนานเช่นกัน ครับ ปีหน้านี้ผมตั้งเป้าไว้ว่าจะได้สัมผัสโลกใหม่ที่แสนวิเศษอีกมุมหนึ่งของชีวิตที่ผมยังไม่เคยเจอมาก่อนครับ

   สมาชิกแบบพิเศษ      MATTRUK      9 ธ.ค. 56   เวลา 18:49:00    IP = 171.98.63.210
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 58  
 
บอกตรงๆนะครับ เหมือนอ่านนิยายซักเรื่องเลย เล่าเรื่องได้ดีมาก สารภาพว่ายังอ่านไม่หมด แต่เดี๋ยวกลับมากอ่านต่อครับ

   MentalDisease      9 ธ.ค. 56   เวลา 19:15:00    IP = 171.7.140.173
 


  คำตอบที่ 59  
 
เข้าสู่บางอย่าง หลุดพ้นบางอย่าง

   nengarai      9 ธ.ค. 56   เวลา 19:29:00    IP = 223.27.241.25
 


  คำตอบที่ 60  
 
เป็นกระทู้ที่่ทำให้เพลินตาและเพลินสมองจริงๆ ชอบมากครับ

   doraemono      9 ธ.ค. 56   เวลา 20:08:00    IP = 14.207.129.236
 


  คำตอบที่ 61  
 
หวัดดีครับ อ่านไปเกือบครึ่งแระสนุกมีสีสันดี เดี๋ยวมาอ่านต่อ
ขอให้มีความสุขกับชีวิตครับ

   Blues Jr.      9 ธ.ค. 56   เวลา 22:10:00    IP = 58.11.216.11
 


  คำตอบที่ 62  
 
ขอบคุณสำหรับคำชมจากใจ Jack Cable ครับผม
และขอบคุณสำหรับงานเขียนที่พาจินตนาการผมล่องลอยตามไป เขียนได้ดีเลยทีเดียวครับ ผมอ่านจนจบเลย อ่านแล้วจินตนาการตามเห็นภาพเลยทีเดียว

ขอบคุณครับ ที่อุดหนุนสินค้าฝีมือคนไทยครับ ^_^

   Jack Cable      10 ธ.ค. 56   เวลา 0:55:00    IP = 171.101.170.188
 


  คำตอบที่ 63  
 
สายพ่วงดูดี มีชาติตระกูลมากครับ

ชีวิตน่าอิจฉามากมาย ได้เปิดโลกกว้าง ความคิดความอ่านย่อมกว้างตามครับ

   SPECIAL      10 ธ.ค. 56   เวลา 19:07:00    IP = 110.168.66.75
 
 

Bigtone.in.th Online Music Store

Yamaha



ตั้งกระทู้ Login ก่อน Click ที่นี่
ผู้ตอบ :
รูปภาพ:  ( ไม่เกิน 150 K )
ข้อความ :
 

any comments, please e-mail   guitarthai@gmail.com (นายดู๋ดี๋)
© All rights reserved 1999 - 2015. All contents in this web site are the properties of www.guitarthai.com and Saratoon Suttaket