Guitarthai : เ รื่ อ ง มั น เ ศ ร้ า!! ประสบการณ์ชีวิตจริง

(เพจ: โรงเรียนกีตาร์ไทย)

(เพจ: Guitarthai.com)

เ รื่ อ ง มั น เ ศ ร้ า!! ประสบการณ์ชีวิตจริง

อยากจะเล่าประสบการณ์ที่ไม่สามารถย้อนกลับไปได้ เป็นเพราะตัวเอง ซึ่ง เป็นคนกำหนดอนาคตตัวเองทุกอย่าง
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ ผมเป็นลูกชายคนโต มีพี่น้องสามคน อายุห่างกันพอสมควร ผมเกิดในภาคอีสาน ครอบครัวมีฐานะค่อนข้างยากจน
แต่แม่ ก็พยายามส่งเสียให้ผมเรียนสูงๆ หยิบยืมเงินให้ผมไปโรงเรียน เพื่อให้มีค่าขนม ย้อนกลับไปเมื่อตอนประถม ผมเป็นคนรักดนตรีมาก
เรียกว่าอยากเล่นเครื่องดนตรีทุกอย่างตั้งแต่เด็ก ตอนผม ป 3 ในโรงเรียนจะมี กลุ่มชมรมให้เลือก ผมก็เข้าไปชมรมดนตรี ซึ่งจะมีครู เป็นคนในหมู่บ้าน
ครูแกสอนสีซอ แล้วก็เครื่องดนตรีไทยหลายอย่าง ผมเลือกเรียน สีซอ ประมาณช่วง ป4 ก็ได้ออกงานโช ตามงานวัด ร่วมกับครู จะเรียกว่าเป็นวงกันตรึมก็ว่าได้
จนมาถึงประมาณ ป6 เพลง คิดถึงฉันไหมเวลาที่เธอ ดังมาก ได้ดู mv จาก ช่อง7 ตอนนั้นรู้สึกชอบกีต้าร์ขึ้นมาอยากเล่นมาก ก็เลยบอกแม่
แม่ก็บอกกับผมว่า อยากได้อะไรเก็บเงินซื้อเอง แม่ไม่มีเงิน น้ำตาไหลซิครับ แหม่ ก็เลยตังใจว่าอยากเก็บเงินซื้อกีต้า มีเรื่องอยู่ว่าช่วงนั้น ยายเสีย แม่ให้ผมบวช
ตอนบวชนี่แหละครับทำให้ผมได้เงิน จากการใส่ซอง บวชสองคืนสามวัน พอสึกหลังจาก งานศพยายเส็ด เงินที่ได้จากซองรวมกันสามวัน 1500 บาท
ดีใจมากจะได้กีต้าร์ วพอถึงวันเสาร์ บอกพ่อให้พาไปซื้อหน่อย พ่อบอกว่าเองจะเอามาทำไม เรียนซอ แต่อยากได้กีต้าร์ มันแพงนะมีเงินหรอ ผมก็เลยเอาเงินให้พ่อ
ทั้งหมด พ่อคงจะรำคาญมาก555 เลยพาขับ RC เข้าเมือง ไปซื้อกีต้าร์เลยครับ พอไปถึงร้าน โหหห กีต้าร์เยอาะมาก ก็อย่างว่าแหละครับราคาก็เยอาะ
แต่พอถามพนักงานเขาก็บอกว่ามีตัวหนึ่ง 1500 พอดี ซึ่งตอนนั้นดีใจมาก ก็เลยเอามาดีดๆ แต่เล่นไม่ไเป็นหรอกครับ ตอนนั้น บอกพ่อว่าจะเอาตัวนี้
ยี่ห้อไรไม่สนละครับอ่านไม่ออกด้วยซ้ำ ขอให้แต่ได้ ก็ได้สมใจ มารู้ทีหลังว่ายี่ห้อ ดรีม พอมาถึงบ้านก็เริ่มละครับหัดจับบิดโน่นนี่นั่น หัดเล่น คือไม่รู้อะไรสักอย่าง
หนังสือก็ไม่มี เน็ทก็แล้วใหญ่ ทำไงละ เล่นไม่เป็นสักที จน มาเจอหนังสือเพลงเก่าๆ ของลุง ลุงงก็เลยบอกว่า ลองจับตามนี้แหละ ก็ยังไม่เข้าใจจนมาถึง ช่วง จบ ป 6
ผมเข้ามัธยมใกล้บ้าน บังเอิญอีกแล้วครับแหม่ ดันไปทะลึ่งเจอ วงดุริยางค์ เกิดความอยากอีกแล้วครับ ก็เลยสมัครเข้าชมรม ครูก็เลือกให้เป่า บาริโทน ช่วง ม 1 ซ้อมแต่ดุริยางค์
จนเป็นวงขึ้น ออกงานได้ พวกงาน กีฬา งานพิธีการ งานศพ ต่างๆ กีต้าร์นิลืมไปพักนึง จนมาเจอ รุ่นพี่เขาพากันซ้อมวงสตริงกัน แหม่ ตรงใจมากอันนี้ชอบจริงๆ
เลยหันมาจับกีต้าร์อีกครั้ง ถามรุ่นพี่บ้างถามครูบ้างมั่วบ้าง พอจับคอร์ด ได้นิดหน่อย ก็ เริ่มสนุกละครับคราวนี้
ติดเลยครับ ตั้งแต่นั้นก็ฝึกทั้งดุริยางค์ ฝึกทั้ง กีต้าร์ ไปด้วย แต่ไม่ได้เก่งอะไรมากหรอกครับ เพราะสื่อการสอนช่วงนั้นหายากมาก
จน ม 3 นี่แหละครับ ชีวิตผม ถึงเริ่มเปลี่ยน พอจะจบ ก็มี โรงเรียนต่างๆมาแนะแนว โน่นนี่นั้น อ่อผมได้เกรด สามนิดๆช่วง ม3 เพื่อนผมก็เลยบอกว่าไปขอโควต้า ไปเรียนเทคนิคกัน
เอาสิครับ เริ่มหักเหแล้วครับ เพราะติดเพื่อน ก็ทำตามกันทุกอย่าง อยากเข้าไปเรียนในเมือง ทั้งๆที่ตัวเองก็จน มาก แต่ทำไงละครับ พอบอกแม่ว่าได้โควต้าไปเรียนเทคนิค แม่ก็ดีใจ แม่ยอมให้ไปเรียน
โดยที่แม่จะให้ไปอยู่กับลุงในเมือง จะให้เงินอาทิตละ สามร้อยบาทค่าอาหาร ผมก็กะว่าในเมือง คงจะวงดนตรี ได้รู้อะไรเพิ่ม
แต่ไม่เลย เทคนิคทำให้ผมห่างจากดนตรีมากขึ้น เพราะเป็นสายช่าง ไม่มีห้องซ้อม ของวิทยาลัย ไม่มีกีต้าร์ไม่มีวงดุริยางค์ ซวยละสิครับ เวลาอยากเล่นก็ต้องพากันไปเช่าห้องซ้อม
ครั้นจะเปลี่ยนใจกลับไปเรียนที่เดิมต่อมอสี่ ก็สายเกินไปแล้ว ก็ได้แต่จับกีต้าร์โปร่งตีคอร์ดร้องเพลงจน เก็บตังที่แม่ให้ ได้สองพันกว่าบาทช่วง ปวช2 ผมไปเห็นกีต้าร์ไฟฟ้าในโรงรับจำนำหลุด 2000 บาท
ก็เลยตัดสินใจซื้อมา แอมก็ไม่มี เอามาดีดๆเล่น ไม่ค่อยจริงจัง จน เข้า ปวช 3 ตอนนี้เริ่มรู้จักอินเทอร์เน็ทมากขึ้นร้านดนตรีเริ่มเข้าซ้อมกับเพื่อนบ้างเริ่มรู้เยอาะขึ้น เริ่มอยากมากขึ้น พอคิดได้ก็เก็บเงินไปซื้อหนังซื้อเสกลมาไล่มาฝึก
กะว่าอยากเก่งขึ้น แต่โชคชะตา มันก็นะ ช่วงนั้นเป็นช่วงจบ ปวช 3 ขึ้นปวส 1 ก็ฝึกมาเรื่อยครับ งูๆ ปลาๆ จนจะจบปีหนึ่งช่วงนั้นใกล้จะปิดเทอมสอบเส็ด ชะตามันผลิกครับ เพื่อนอีกแล้วครับ ชวนผมไปเที่ยวกันทั้งห้อง เที่ยวผับ วันนั้นก็ไม่คิดอะไรมากโตแล้ว
ประมาณห้าทุ่ม ก็แอบหนีออกมาเที่ยวกับเพื่อน ครั้งแรก ก็สนุกละครับในผับมีดนตรี มีเหล้า มีสาว ก็เต้นกัน จน เริ่มได้ที่พากันจะกลับ ประมาณตีสอง จ้าวกรรมนายเวรชาติที่แล้วของผม ตามมาครับ หลังจากออกมาจากผับ ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งขี่รถมาพร้อมกับมีดสปาต้า
มาทำร้ายร่างกายเพื่อนผม คือฟันเพื่อนผมสองคน แต่ไม่เข้า แล้วพวกมันก็รีบขับหนีไป งง กันใหญ่สิครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะพวกเราไม่ได้ไปมีเรื่องกับใครเลย พอโดนฟันเส็ดก็รวมกลุ่มกันนั่งอยู่หน้าผับทบทวนเรื่องราว ตามหากันจนครบ มันยังไม่จบแค่นี้สิครับ
กลุ่มเดรัจฉาน มันย้อนกลับมาอีกรอบ คราวนี้ไม่พลาดครับ พอมันวิ่งเข้ามาทุกคนตกใจก็หนีกันไปคนละทาง
อย่างที่บอกแหละครับ เจ้ากรรมนายเวรของผมตามมา ผมวิ่งหนีแต่ดันไปเจอเอาซะได้ มาสองคนพร้อมกับมีดสองเล่มกะฟันเอาให้ตายละครับ พอมีสติอยู่บ้าง มันฟันผมกะจะเอาให้เข้าที่ใบหน้า สันชาตญาณ ผมก็เอามือมาบัง เหตุการมันเร็วมาก พอรู้ว่าโดนปุ๊ป ก็ถอยหลังหนีอย่างเดียวจน
คิดว่าน่าจะรอด คงจะฟันไม่เข้าแน่ๆ แต่ รู้สึกว่ามือขวาชามาก พอก้มลงไปดูเท่านั้นแหละครับ ผมโดนฟันแขนขวาแหว่งจนเห็นกระดูกแผลใหญ่มากเนื้อนิ ขาดออกจากกันเลยครับตกใจ ร้องให้แต่น้ำตาไม่ไหล ตั้งสติวิ่งกลับไปหาเพื่อนพอเจอปุ๊บเพื่อนผมตกใจ ร้องขอให้คนพาไปส่งโรงบาล
แต่ไม่มีใครกล้ากลัวจะโดนทำร้ายด้วยมั้งครับ ผมเข้าไปขอความช่วยเหลือจาก ร้านอาหาร แต่ได้คำตอบว่าไม่ว่าง ไม่ไป ซึ้งละครับ เพื่อนต้องหามอไซพาผมไปโรงบาล ตีสามเกือบตีสี่
หมอก็ล้างแผลแล้วบอกว่ารอผ่าตัด มืออาจจะใช้การไม่ได้แล้ว ................ น้ำตาไหลเลยครับ คิดอะไรไม่ออก ช่วงเช้าแม่รู้ข่าวก็พากันมา ผมเห็นแม่ผมร้องไห้ พ่อก็ร้องไห้ ผมเสียใจมากครับ หลังจากผ่าตัด หมอบอกว่า
มือขวาเส้นเอ็นขาด แปดเส้น ต้องต่อเอ็นไหม่ พอผ่าตัดเส็ด ผ่านไปสองอาทิตย์ รู้สึกว่ามือขวางอไม่ได้เลยครับกำมือยังยาก หมอบอกต้องมากายยภาพบำบัดเดือนหนึ่ง ท้อแท้ กลัวก็กลัว กลัวตัวเองจะพิการมากน้ำตาไหล ร้องไห้บ่อยมากช่วงนั้น
พอบำบัดเส็ดมือผมก็ยังไม่หายยังมีอาการเจ็บ งอมือ ขึ้นบน ไม่ได้แค่ ยกนิ้วทีละนิ้วยังยาก เจ็บปวดสุดๆ
ต้องกลับมาพักที่บ้าน ไปเรียนก็ต้องเขียนมือซ้าย ซึ่งเขียนไม่ได้หรอกครับ ขี่เหร่ ตอนนั้นรู้สึกแค้นมาก ไม่รู้เราไปทำอะไรให้ ถึงต้องมาทำกับเราแบบนี้
บังเอิญผมโชคดีมากครับ ที่รักเรื่องดนตรี รักกีต้าร์ ทั้งๆที่แขนผมเจ็บ ยังไม่หายดี แต่ก็พอจะเล่นได้ตีคอร์ดร้องเพลง พยายามไม่ให้ตัวเองคิดมาก
ตั้งแต่นั้นผมก็ร้องเพลงเล่นกีต้าร์หลังจากเลิกเรียนแบบว่า เล่นบ่อยขึ้นฝึกบ่อยขึ้น ผ่านไปประมาณสองอาทิตย์ เริ่มสังเกตุ ว่าแขนของผมเริ่มดีขึ้นมาก คง เพราะว่า ผม ขยับแขนบ่อย พยายามเกาสายกีต้าร์ อานิสง แขนผมดีขึ้นจริงๆ
ผ่านมาเดือนหนึ่ง แขนที่เคยเกือบใช้งานไม่ได้ ภายในเดือนเดียวหลังจากเล่นกีต้าร์ทุกวัน แขนผมเรียกได้ว่า 90 % แล้วครับ ผมเลยรักที่จะเล่นกีต้าร์ จน ปวส2 ได้มีโอกาศไปเรียน เดือนหนึ่ง เพราะช่วงนั้นปิดเทอม ก็เลยเก็บเงินซื้อแอมกีต้าและเอฟเฟกก้อนแรก
มาเล่น อยู่จนถึงทุกวันนี้ ปัจจุบัน ผมเรียนจบ ปวส แล้ว แม่ผมส่งเรียนไม่ไหว ผมเลยต้องมาทำงาน ปัจจุบัน เป็น ช่างเทคนิค อยู่ ปตท ระยองครับ แต่บ้านเกืดอยู่ทางอีสานโน่น
....พอเริ่มทำงานมีเงิน ก็คิดถึงเรื่อง ที่เราเคยเจอมาประสบมา ให้เพื่อนๆพี่ๆน้าๆ ได้ฟัง กัน ใครที่รักในดนตรี ผมอยากให้จริงจังตั้งใจกับมันมากๆ เพราะว่า ดนตรีไม่เคยให้โทษเราเลย
ตอนนี้ผมทำงาน มีโอกาศ จะเรียนกีต้าร์อย่างจริงจังสักที ปัจจุบันผม อายุ 20 ปีครับ ดีใจที่ เจอเรื่องราวสั่งสอนผมตอนอายุยังน้อย พอทำให้เราคิดได้ จะทำอะไรทำให้เต็มที่ครับ จะได้ไม่เสียดายทีหลังแบบผม

ขอโทษที่บ่นอะไรยาวๆนะครับ แค่อยากเล่าประสบการณ์ชีวิตให้ฟัง ว่างๆ จะลงรูปแขน ที่โดน ฟันให้ดู แผลเป็นยัง ไม่หายไปเลย เสียใจยันทุกวัน
แต่ผมได้อโหสิให้เจ้ากรรมนายเวรของผมแล้ว สวัสดีครับ

MARIAONFC 17 พ.ค. 56 เวลา 10:50:00

พิมพ์

แจ้งลบ IP = 122.155.64.245

คำตอบที่ 1

เป็นกำลังใจให้ครับ...

The_guitar

17 พ.ค. 56 เวลา 11:09:00 IP = 210.118.108.254

คำตอบที่ 2

ขอบคุณสำหรับเรื่องราว เป็นประโยชน์มากครับ

คลั่ง

17 พ.ค. 56 เวลา 11:11:00 IP = 171.98.66.71
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 3

เป็นประสบการณ์ที่แลกมาด้วยชีวิตเลยครับ

หมูบิน PiggyFlyFire

17 พ.ค. 56 เวลา 11:15:00 IP = 58.9.8.115

คำตอบที่ 4

สู้ๆครับ อย่างน้อยดนตรีมันก็ไม่ทำร้ายใคร

thanalt1

17 พ.ค. 56 เวลา 11:16:00 IP = 171.100.57.93

คำตอบที่ 5

ขอบคุณนะครับที่แบ่งปันประสบการณ์ สู้ๆนะครับ ขอให้แขนดีขึ้นๆเรื่อยๆนะครับ ^^

B_Empire 17 พ.ค. 56 เวลา 11:17:00 IP = 115.67.197.18

คำตอบที่ 6

แต่เรื่องเรียนก็สำคัญนะครับ หาทางเก็บเงินส่งตัวเองเรียนให้จบนะครับ ผมเองก็เกือบ 30 แล้ว ยังไม่จบ ปตรี เลย

หมูบิน PiggyFlyFire

17 พ.ค. 56 เวลา 11:21:00 IP = 58.9.8.115

คำตอบที่ 7

สู้ๆน่ะค่ะ ^^!!

Tu Rock

17 พ.ค. 56 เวลา 11:33:00 IP = 223.206.205.181

คำตอบที่ 8

คนเราพลาดเเล้วก็เริ่มไหม่ได้ครับ ดูเเลคนที่รักเราจริงอย่างพ่อเเม่ไว้
ส่วนพวกเพื่อนกินเหล้า สนใจมันได้ เเต่ไม่ต้่องมาก ชีวิตเรายังมีอะไรอีกเยอะครับ
ต่อไปจะรู้ว่าอะไรจำเป็นจริงๆ อะไรของไร้สาระ

alot

17 พ.ค. 56 เวลา 12:20:00 IP = 125.24.51.165

คำตอบที่ 9

เป็นกำลังใจให้นะครับขอให้สู้ต่อไป

Champ kruybo

17 พ.ค. 56 เวลา 12:29:00 IP = 58.8.202.243
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 10

เป็นกำลังใจให้จ้า..ผมกว่าจะมีกีต้าร์ที่ตัวเองอยากได้และเคยลูบตู้โชว์มานาน ก็อายุปาเข้าไปหลักสี่หาดอนเมืองแล้วครับ...แต่ก็ได้ตามฝัน..

gula101

17 พ.ค. 56 เวลา 12:33:00 IP = 1.4.140.46

คำตอบที่ 11

ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนมากครับ
ทำบุญกันเยอาะๆครับ จะได้มีเรื่องดีดีเข้ามาในชีวิต

MARIAONFC 17 พ.ค. 56 เวลา 12:47:00 IP = 65.49.14.73

คำตอบที่ 12

ขอให้ชีวิตขอคุณเจอแต่สิ่งดีๆเข้ามา ดีใจด้วยนะครับที่เรื่องร้ายๆเหล่านั้นได้ผ่านไปแล้ว เป็นกำลังใจให้คุณลุกขึ้นสู้อีกครั้ง ขอพลังจงอยู่คู่กับคุณและกีต้าร์อันเป็นที่รักตลอดไปนะครับ

แมวอ้วนพุงป่อง

17 พ.ค. 56 เวลา 13:37:00 IP = 171.6.102.148

คำตอบที่ 13

ดีครับทุกคนต่างมีเรื่องแย่ด้วยกัน แต่ทุกก็ผ่านมันมาได้ จนไ้ด้ มาฟัง มาอ่านมาโพสต์
!!!!!!!!!! ผมก็เคยประสพณ์อุบัติเหตุ จนร่างกายซีกซ้ายอ่อนแรงครับ จับคอร์ดแทบไม่ได้
แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ตลอด ก็พยายามเล่นกีต้าร์ ทำงาน ให้ได้ปกติ
เล่นฟุตบอลแบบค่อยๆเล่น จนทุกวันนี้ น่าจะ 99 เปอร์เซนต์ที่หายเป็นปกติครับ

eakibanez

17 พ.ค. 56 เวลา 13:52:00 IP = 101.51.121.247

คำตอบที่ 14

โห ตอนแรก ผมนึกว่า คนเล่า นี่จะอายุซํก 30-40 นะเนี่ย

ตอนจบ ผงะ เลย เพิ่งอายุ 20 เอง

มีประสปการณ์ชีวิต ขนาดนี้แล้ว
เอาใจช่วยเลยครับ

Guitar_O+ 17 พ.ค. 56 เวลา 14:12:00 IP = 58.9.203.5

คำตอบที่ 15

เป็นกำลังใจให้ครับ

mawmeaw99

17 พ.ค. 56 เวลา 15:57:00 IP = 171.4.88.133
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 16

ชีวิตรันทด แต่
ขอให้ happy ending ครับ

tnaw 17 พ.ค. 56 เวลา 17:03:00 IP = 110.171.84.145

คำตอบที่ 17

เป็นกำลังใจให้นะครับ :)

Bengy_bank

17 พ.ค. 56 เวลา 19:40:00 IP = 171.99.84.106
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 18

<' - '>

freshy never die

17 พ.ค. 56 เวลา 20:03:00 IP = 49.48.107.178
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 19

ย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว

แต่จะสู้เพื่อตัวเอง เพื่อแม่ครับ

MARIAONFC 17 พ.ค. 56 เวลา 20:38:00 IP = 110.171.45.4

คำตอบที่ 20

ถือว่าฟาดเคราะห์นะ เป็นกำลังใจให้ครับ

easybuying2008

18 พ.ค. 56 เวลา 2:39:00 IP = 124.120.141.36
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 21

นักดนตรีเก่งๆที่มีความพยายามจะกลับมาเล่นดนตรีอีกครั้ง หลังจากร่างกายต้องทุกคลภาพมีมากมายครับ

ขอแค่เรามีความพยายาม และกำลังใจจากคนรอบข้าง แต่สิ่งแรกที่จะเป็นกำลังใจให้เราตลอดไปไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก " ตัวของเราเอง " ขอให้สู้ต่อไปนะครับ ถึงแม้ว่าเราจะเล่นเทคนิคบางอย่างได้ไม่ถนัดเท่าคนปกติ แต่เราก็เล่นถนัดได้ในแบบของเรา แต่ผมเชื่อว่าพี่ MARIAONFC ต้องกลับมาเป็นปกติได้แน่นอนครับ ชีวิตคนเราไม่แน่ว่าอาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้ แต่ที่แน่ๆวันนี้เรายังอยู่เพราะฉะนั้น สู้ๆนะก๊าบบบบบบบบบบบบ ^^

kuy13

18 พ.ค. 56 เวลา 8:11:00 IP = 110.168.2.226

คำตอบที่ 22

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ

Aekce10 18 พ.ค. 56 เวลา 11:06:00 IP = 113.53.143.140

คำตอบที่ 23

เยี่ยมยอดมากครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

pompammmmm

18 พ.ค. 56 เวลา 11:26:00 IP = 125.25.117.93

User ID นี้ถูกระงับการใช้งานชั่วคราว

คำตอบที่ 24

เยี่ยมครับ สู้ต่อไปครับ เก่งกว่าผมอีก

ปล.เพื่อนแขวนพระอะไรครับที่บอกฟันไม่เข้า 555

Baracuda

18 พ.ค. 56 เวลา 11:46:00 IP = 124.122.46.46
สมาชิกแบบพิเศษ

คำตอบที่ 25

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ

sakai 18 พ.ค. 56 เวลา 16:19:00 IP = 113.53.144.54

Bigtone.in.th Online Music Store

Yamaha

ตั้งกระทู้ Login ก่อน Click ที่นี่

ผู้ตอบ :
รูปภาพ:	( ไม่เกิน 150 K )
ข้อความ :	Login ก่อนตั้งกระทู้