ได้รับความเอื้อเฟื้อแผ่น
CD จาก Universal Music, Warner Music, EMI, Sony BMG, Platinum, United Home Entertainment,Virtuoso, Smallroom, S.stack กีตาร์ไทยขอขอบพระคุณอย่างสูง
Artist : Bleeding Through Album : The Truth Style : Metal / Black Metal Label : Sony BMG
The Truth งานชุดใหม่จากวงเมตัลที่อาจเรียกว่าเป็นเมตัลคอร์หรือแบล็คเมตัลจนอาจมีส่วนผสมของอีโมและพั้งก์บ้างบางครั้งก็ว่าได้ การที่ได้ Sony BMG เป็นตัวจำหน่ายเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับคอเพลงหูเหล็กทั้งหลาย ทำให้เราได้ฟังเพรชเม็ดงามที่ถูกซ่อนไว้ พวกเขาอาจจะเป็นความหวังของเพลงสไตล์นี้ที่ก้าวขึ้นมาอยู่แถวหน้า ด้วยความแรงเร็วดิบอย่างไม่ปราณีคนฟังนั้นเป็นเรื่องที่หาฟังยากมากกับงานที่อยู่บนดิน สไตล์เพลงของ Bleeding Through แม้จะหนักหนาสาหัสอย่างไรพวกเขาก็ยังแฝงเอาเมโลดีสวยๆยัดไปอยู่ในเพลง การร้องแบบเสียงธรรมดา แม้จะใช้กันเยอะกับเพลงสไตล์นี้แต่ก็ยังได้ผลอยู่เสมอ For Love And Failing เปิดฉาก ซัดกันเต็มเหนี่ยว กลองในจังหวะไกร์คอร์หวดไม่ยั้ง Love In Slow Motion เท่ห์มาก กับการใช้คีย์บอร์ดมารองพื้น เพลงนี้คล้ายๆกับเพลงร็อกแบบนิวเมตัลที่มีอยู่กับวงรุ่นใหม่ๆ แต่ก็ยังมีสัดส่วนของความหนักแบบแล็คเมตัลแถบยุโรป Line In Sand เพลงช้าที่มีไว้เพื่อขายเต็มที่ The Truth เพลงบรรเลงที่ไม่ได้โชว์อะไรมากนัก หากเติมเนื้อร้องและเมโลดีเข้าไป ก็เท่ากับได้อีกหนึ่งเพลงเต็มๆ จริงๆเพลงนี้เหมือนเป็นการแจมกันและปล่อยไปตามฟิลบนทางคอร์ดที่วางไว้ ส่วนตัวผมแล้วค่อนข้างจะชอบมือกีต้าร์วงนี้กับริทึ่มที่เขาทำหน้าที่อยู่ เพราะฟังแล้วเทคนิคการสับพาวเวอร์คอร์ดของมือขวาค่อนข้างดีทีเดียว และการที่ได้เอนจิเนียร์ฝีมือดีๆซักคนมาช่วยก็เลยได้ซาวด์ดีๆพ่วงท้ายอีก จุดขายของวงนี้อยู่ที่ริทึ่มของสมาชิก ที่เน้นความเร็วและหนัก จุดหนึ่งที่พวกเขายังทำไม่ดีนักคงเป็นเรื่องของการเรียบเรียงเพลง ที่ค่อนข้างจะมีฟอร์มคล้ายๆกันมาเป็นแพ็ค จุดนี้ถ้าหากพวกเขาสลัดให้หลุดออกไปได้ ผมเชื่อว่างานชุดหน้าน่าจะมีอะไรดีๆมาให้ฟังกันอีกแน่นอน
Artist : Sepultura Album : Dante XXI Style : Metal / Death Metal Label : Platinum
นับตั้งแต่เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของวงนั้นคือการที่ Max Cavalera ได้ออกจากวงไป ระบบที่เคยสร้างมานั้นค่อนข้างจะสั่นคลอนอยู่พอสมควร แม้วงจะแก้ปัญหาโดยการเปลี่ยนตัวนักร้องมาเป็น Derrick Green มาทำหน้าที่นี้แทน ก็ยังไม่ค่อยออกมาดีและพอใจสำหรับแฟนเก่าๆซักเท่าไหร่นัก แต่นั้นก็เป็นการบ้านที่ยากเอาการของ Derrick อัลบั้มแล้วอัลบั้มเล่าที่ Sepultura ออกมานั้นยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร ผิดกับ Soulfly ที่เดินหน้าไปได้สวยในวงการเมตัล และสำหรับอัลบั้มชุดใหม่ของ Sepultura นั้นก็เป็นที่จับตามองอย่างยิ่งกับการเคี่ยวเข็นอย่างหนักจนออกมาเป็น Dante XXI
สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับเลยกับงานชุดนี้คือ การทำหน้าที่ของทุกคนนั้นค่อนข้างจะประกอบเป็นรูปเป็นร่างที่ชัดเจน โดยเฉพาะ Derrick ที่เห็นการพัฒนาอย่างดีเยี่ยม วิธีการร้องของเขาพัฒนามันจนน่าจะถูกทางกับ Sepultura ที่จริงน่าจะทำอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว เสียงร้องของเขานั้นมาในครั้งนี้ดุดันและใช้เทคนิกที่เรียกแบบไทยๆว่าสำรอกเยอะมาก นั้นคือการทำให้เพลงทั้งชุดดูมีพลังเพิ่มตาม แต่ยังไงบทบาทสำคัญก็ยังตกอยู่กับ Andreas Kisser และ Iggor Cavalera อยู่วันยังค่ำ สังเกตุได้จากหลายๆเพลงที่ไม่ริฟจากกีต้าร์ก็เป็นกลองขึ้นนำมาก่อน Convicted In Life หวนให้นึกถึงวันเก่าของวง ทั้งการเรียบเรียงและการเล่น False หนักแน่นรุนแรงและเต็มไปด้วยเท็นชั่น Repeating The Horror มาเป็นลูกผสมของอิเล็กทรอนิก้าร์ในช่วงแรกก่อนจะค่อยๆดึงอารมณ์กดดันให้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเพลงบรรเลงนั้นยังมีให้ฟังกันแต่บอกตามตรงเลยว่าทำออกมายังอ่อนความเป็น Sepultura อย่างที่เคยเป็น งานชุดนี้หากใครคิดจะนำไปเทียบชั้นอย่าง Chaos AD หรือ Root นั้นคิดผิดทันทีเพราะมันไม่สามารถเทียบงานยุคนั้นได้ แต่กลับกันแล้วมันกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของ Sepultura ในการเรียกแฟนเพลงเก่าๆกลับมา
Artist : Lost Prophets Album : Liberation Transmission Style : Rock Label : Sony BMG
ร็อกสต่าร์รุ่นใหม่จากเกาะอังกฤษที่ขึ้นชื่อในเรื่องของเล่นสดได้มันส์มาก กลับมาพร้อมงานชุดที่ 3 การกลับมาครั้งนี้พวกเขายังได้ โดยมีโปรดิวเซอร์ชื่อดังอย่าง Bob Rock (เคยทำงานให้ Metallica, Bon Jovi และอีกหลายต่อหลายวง) มาช่วยตีกรอบสร้างรูปร่างของวงให้ดียิ่งขึ้น และผลที่ตามมาก็ดีขึ้นกว่างายชุดเก่าจริงๆซะด้วย จังหวะจะโคนถูกวางไว้ถูกที่ถูกทาง แต่สิ่งที่ตามมาคือการที่ลดดีกรีความดิบลงกลายเป็นการตลาดมากขึ้น Everyday Combat เพลงที่เปิดวงได้อย่างสมศักดิ์ศรี ทั้งเมโลดีและภาคดนตรีกลับมาที่ความเป็น Lost Prophets อย่างเต็มตัว อาจมีความเป็นพั้งก์ผสมอยู่เล็กน้อย และนานๆที่จะได้เห็นวงนิวเมตัลมาโชว์ปั่นโซโล่ดูกัน A Town Called Hypocrisy ลดดีกรีความแรงลง เอาแค่จังหวะโจ๊ะ แต่ติดหูดีชะมัด เสียงประมาได้ทุกเวลาครับ ทำให้เพลงมีมิติมากขึ้น Rooftops (A Liberation Broadcast) เพลงช้า เมโลดีงามๆ เพลงนี้ถูกตัดเป็นซิงเกิ้ลแรกของวงอีกด้วย เป็นเพลงที่ค่อนข้างโดนใจ หลายๆครั้งที่ได้ฟังเพลงประมาณนี้ มักจะพาลนึกถึง L’Arc – en – Ciel อย่างบอกไม่ถูก Heaven For The Weather , Hell For The Company มีส่วนผสมของอิเล็กทรอนิก้าและสไตล์กอติกของยุโรปเล็กน้อย Always All Ways (Apologies, Glances And Messed Up Chances) ชื่อเพลงยาวมาก เป็นเพลงช้าออกป็อปติดหูไม่ยาก เหมือนกับได้ฟังเพลงของ Incusbus หรือ Hoobustank เป็นการส่งท้ายงานชุดนี้อย่างนุ่มนวล งานชุดนี้แม้จะลดความกร้าวลงไปหน่อย แต่ก็น่าจะถูกใจขาโมเดิร์นร็อกที่ผสมอีโมและพั้งก์บ้างเล็กน้อยแน่นอน
Artist : Sex Pistols Album : Spunk Style : Punk Label : Platinum
Artist : The Feeling Album : Twelve Stops And Home Style : Rock Label : Universal Music
วงดนตรีร็อก 5 ชีวิตจากประเทศอังกฤษประกอบด้วย 2 กีต้าร์ 1 เบส 1 คีย์บอร์ดและ 1 กลอง เพลงของพวกเขานั้นกำลังดึงคนฟังย้อนกลับไปสู่ดนตรียุค 70 ในช่วงที่ร็อกจากอังกฤษกำลังจะระเบิดเปิดฉากอย่างเป็นทางการ ทั้งฮาร์โมนีและเมโลดีที่ทำให้คนฟังง่ายต่อการฟังและจำ ราวถึงเสียงร้องประสานในแบบดนตรีอังกฤษ มองลึกลงไปในเพลงของพวกเขาแล้ว ผมเชื่อว่าเราจะพบกับส่วนผสมของ The Beatles , Queen และแม้แต่ Sex Pistols ก็ตามทุกอย่างหล่อหลอมออกมาอยู่ในชุดนี้ Never Be Lonely เสียงประสานในเพลงนี้ทำให้เพลงมีเสน่ห์อย่างแรง Fill My little World ป็อปจังหวะกลางๆ สบายๆ เหมาะกับวันใสๆ Sewn เป็นเพลงในอัลบั้มที่ ผมเชื่อว่าจะทำให้คนรัก John Lennon ต้องคิดถึง The Beatles และต้องรักเพลงนี้อย่างแน่นอน แต่ออกจะเป็น The Beatles ยุค 2000 ส่วน Same Old Stuff เพลลงช้าในสไตล์โมเดิร์นร็อกที่เราจะสามารถเห็นได้จาก Travis หรือ Coldplay และ I Want You Now ร็อกเจือป็อปและเติมส่วนผสมของอัลเทอเนทีพพั้งก์ซักเล็กน้อย เป็นเพลงเปิดอัลบั้มที่ลงตัว ท่อนฮุคติดหู งานชุดนี้จุดเด่นที่ลอยขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดก็ต้องยกให้กับเสียงประสานและเมโลดีเพราะแบบช่วง 70 อย่างที่บอกไว้ นั้นคือจุดขายที่ยิ่งใหญ่และต่างจากวงร็อกจากอังกฤษที่มีอยู่ในตอนนี้ การเรียบเรียงเพลงค่อนข้างจะละเมียดละไม นั้นหมายความว่า 12 เพลงอาจจะหยุดให้คุณทำทุกอย่างและหันมาสนใจพวกเขา จุดหนึ่งถ้าการที่เป็นคนชอบดนตรียุค 70 ที่เต็มไปด้วยความงดงามก็ไม่น่าพลาดชุดนี้อย่างยิ่ง
Artist : Thom Yorke Album : The Eraser Style : Electronica / Ambient Label : Platinum
งานเดี่ยวชุดแรกจากแกนนำวง Radio Head ที่สามารถทำลายความคาดหวังจากแฟนเพลงลงอย่างสิ้นเชิง งานทั้งชุดนั้นไม่มีความเหมือนกับ Radio Head เลยแม้แต่น้อย มันเหมือนเป็นวัตถุดิบที่ Thom กลั้นกรองมันออกมาและอยากทำสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆ แต่การที่อัลบั้มชุดนี้วางแผงได้เพียง 8 วัน งานชุดนี้ก็เป็นที่ตอบรับเป็นอย่างดีของแฟนเพลง จน ได้รับการคัดเลือกให้เป็น 1 ใน 12 อัลบั้ม เข้าชิงรางวัล Nationwide Mercury Music Prize 2006 จากผลงานของศิลปินอังกฤษและไอริช
อัลบั้มชุดนี้เขาทั้งคู่ยังคงคอนเซ็ปต์เดิมอย่างไม่เปลี่ยนแปลง เพลงส่วนใหญ่ก็เป็นงานเพลงคัพเวอร์ของศิลปินท่านอื่นๆแล้วนำมาปรุงแต่งเพิ่มรสชาดใหม่และก็มีเพลงที่พวกเขาแต่งขึ้นเองด้วย รวมถึงการใช้เครื่องดนตรีต่างๆเข้ามาช่วยเสริมทัพ โดยเฉพาะเพอคัสชั่น แต่งานชุดนี้จะมีเพลงที่เป็นภาษาญี่ปุ่นเข้ามาด้วยต่างจากงานชุดเก่าๆ หลายๆเพลงยังคงเป็นเพลงดังที่เรารู้จักกันดี Can’t Take My Eyes Of You มาแบบแซมบ้าเผ็ดๆมันส์ๆเสียงร้องของ Shiho นั้นมีส่วนในการดึงเพลงนี้ให้เด่นขึ้นมาได้อย่างดีเยี่ยม Night Bird บอสซ่โนว่ากึ่งๆแซมบ้า มีการนำมาเรียบเรียงทางคอร์ดใหม่ หลายๆท่อนในเพลงจะพบการคอร์ดซับที่รองรับทำให้ตัวเมโลดีเพลงโดดเด่นขึ้น Higher Ground มาเป็นอะคูสติกแจ็สเบาๆ La La Means I Love You เพลงเพราะอีกเพลงที่มาทำเป็นอะคูสติกป็อปมากขึ้น โทนนุ่มๆเย็นๆ อีกเพลงที่น่าสนใจมากกัง Words With Wings ฟังกี้โซลโยกๆ จากการแต่งของพวกเขา Get Down To Me เพลงนี้ Akio โชว์การเล่นริทึ่มบนกีต้าร์ได้อย่างเยี่ยมจริงๆ เพลงมันส์ๆ Akio ใช้กีต้าร์ตัวเดียวคุมทั้งคอร์ดและกึ่งสแล็ปไลด์เบส ครบเครื่อง ส่วนที่เป็นองค์ประกอบหลักเลยก็คงหนีไม่พ้นการเล่นและการเรียบเรียงเพลงของ Akio Yokota ที่ฝีมือจัดจ้านทุกอย่างสมบูรณ์แบบ แต่มุมหนึ่งที่เสริมให้เด่นขึ้นก็คงเป็นเสียงของ Shiho ที่พยายามเลียนเสียงและสไตล์การร้องเหมือนคนดำ และเธอก็ทำได้ผลจริงๆด้วย รวมถึงสำเนียงที่ได้ความเป็นคนดำ ทั้งสองจุดนี้ที่ทำให้งานออกมาแตกต่างจากงานเพลงญี่ปุ่นทั่วๆไป เพราะงานจากเขาทั้งคู่นั้นค่อนข้างจะก้าวไปสู่ตลาดอินเตอร์ได้เป็นอย่างดี
Artist : Kristian Jorgensen Quartet feat Monty Alexander Album : Meeting Monty Style : Jazz / Country Jazz Label : Hit Man
นับว่าเป็นงานที่โชคดีของคนฟังอย่างมาก อันแรกเลยก็คือเราจะได้ฟังยอดนักเปียโนสไตล์บ็อบ อย่าง Monty Alexander ต่อมาคือ เราจะได้ฟังมือไวโอลีนที่หาฟังยากมากในวงการแจ็สนับแต่ Stephan Gillespie มาก็ยังไม่มีใครที่ออกมาให้ฟังกันซักเท่าไหร่ และโชคดีอันสุดท้ายก็เป็นเรื่องของ การที่เราจะได้ฟังเขาทั้งคู่เล่นคู่กันนั้นเอง มาครั้งนี้ในงานชุดนี้เป็นการผสมผสานระหว่าแจ็สและคันทรี The Mill เป็นเพลงที่เห็นได้ชัดสำหรับตัวอย่างนี้ แต่ก็ยังคงความเป็นแสตนดาร์ดแจ็สในอีกหลายๆเพลงด้วย และในอัลบั้มแจ็สแต่ละชุดนั้นคงเป็นไปได้ยากที่จะเห็นใครนำเพลงตัวเองมาเล่นทั้งร้อยเปอร์เซ็น อัลบั้มชุดนี้ก็เช่นกัน A Flower Is A Love Some Thing เพลงเก่าที่แต่งโดย Billy Strayhorn ,Oriental Shuffle ของ Django Reinhardt , Estate ของ Bruno Martino และเพลงอมตะอย่าง Willow Weep For Me ของ Ann Ronell
Artist : Xue Fei Wong Album : Ramance De Amor Style : Classic Label : EMI
นับว่าเป็นโอกาสที่ดีมากที่เราจะได้เห็นผู้หญิงเล่นกีต้าร์จนก้าวชึ้นมาอยู่ชั้นแนวหน้าของวงการดนตรี Xue Fei Wong เป็นนักดนตรีชาวจีนผู้ที่ได้ดิบได้ดีในวงการคลาสสิก John William เป็นอีกคนหนึ่งที่มักจะยกย่องเธอถึงความสามารถตลอดเวลา ประสบการณ์การเล่นทั้งวงใหญ่วงเล็กงานระดับยักษ์ในเมืองนอกโดยเฉพาะแถบยุโรปนั้นเธอผ่านมานับไม่ถ้วนแล้วครับ อีกทั้งยังเป็นศิลปินคนแรกของจีนที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงในระดับอินเตอร์ เพียงแค่อายุช่วงวัยทีนเท่านั้นนี่คือตัวอย่างที่ดีของความมุ่งมั่นและได้รับความสนับสนุนทั้งภาครัฐและเอกชนที่ไม่มัวมองว่าดนตรีมีเพียงแค่สไตล์ป็อปหลอกเด็ก
อัลบั้มชุดนี้เป็นการนำบทเพลงคลาสสิกและเพลงที่เป็นวัฒนธรรมที่มีอยู่แล้วทั้งสามซีกโลกมารวมกันนั้นคอเพลงจาก ยุโรป,อเมริกาและเอเชียมาบรรเลงด้วยกีต้าร์คลาสสิก เพลงเด่นๆก็มี Recuerdos De Ia Alhambra ,Ramance De Amor เป็นเพลงคลาสสิกที่มือกีต้าร์แทบทุกคนเล่นได้แน่นอน Schindler’s List เพลงที่ใช้ประกอบหนัง แต่งโดย John William และ Sakura เพลงประจำชาติญี่ปุ่นก็ว่าได้ Cavatina เพลงช้าที่เพราะอีกเพลง สไตล์การเล่นของเธอนั้นค่อนข้างจะนุ่มและน้ำหนักการนั้นถือว่าเล่นได้เนียนมาก การเล่นหนักเบานั้นทำได้ดีมาก โทนเพลงโดยรวมของชุดนั้นเป็นเพลงช้าที่สามารถฟังได้เรื่อยๆ แต่บทจะบู้เธอก็ทำได้ดี และอาจลบภาพของดนตรีคลาสสิกที่ฟังยากออกไปจากโลกนี้อีกด้วย วงการกีต้าร์กำลังจะได้สิงห์นักปั่นมาประดับวงการอีกคนอีกทั้งฝีมือการเล่นไม่เป็นรองผู้ชายแน่นอน
Artist : Clea Album : Trinity Style : Pop /Pop Dance Label : Platinum
วงทรีโอจากประเทศอังกฤษกับงานป็อปชุดแรกของพวกเธอ กับงานชุดนี้ภาพในประเทศของเธอเองนั้นก็ถือว่าค่อนข้างจะเข้าทางคนฟัง เพราะมันทำให้พวกเธอทั้งสามได้แสดงเป็นวงเปิดให้กับ Blue, Lemar และ Daniel Bedingfield มาแล้วด้วยในการทัวร์ในประเทศอังกฤษ และเธอเองก็เพิ่งจะมาเปิดมินิคอนเสิร์ตในบ้านเราไม่นานนี้เอง มาตราฐานการทำเพลงในชุดนี้ค่อนข้างดี อันนี้ต้องยกผลประโยชน์ให้กับโปรดิวเซอร์และทีมทำเพลง สไตล์เพลงของพวกเธอเป็นการผสมผสานเอาดนตรีแบบอิเล็กทรอนิก้า,ทริปฮอปและเหล่าบรรดาชิลเอาด์มาใช้กับเพลงป็อป ซิงเกิ้ลแรกที่ถูกตัดออกมาก็เป็นบทพิสูจน์ความสำเร็จได้ระดับหนึ่ง Download It ที่เป็นชิลเอาด์เท่ห์ๆ Cloth Off ย้อนยุคกลับไปสู่แด้นส์ซัก 80 – 90 นึกถึงสไตล์ของ Kylie Minough ส่วน Reasons อาร์แอนด์บีป็อปช้าๆ Free Styles อิเล็กทรอนิก้าร์ที่เราเห็นได้จากเพลงฮิพฮอพในยุคนี้ Stuck In The Middle เพลงช้าที่ทำเพื่อโดนใจแฟนเพลงตามสไตล์เกิล์ลกรุ๊ป องค์ประกอบของดนตรีหลักๆนั้นก็คงเป็นส่วนของคีย์บอร์ดและโปรแกรมมิ่งร่วมถึงเสียงซินท์ต่างๆ สิ่งที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัดในสไตล์แด้นส์ของพวกเธอนั้นคือการที่เป็นแด้นส์จากฝั่งยุโรปน่าจะได้เปรียบกว่าสไตล์ในแด้นส์ในอเมริก้า เพราะอย่างน้อยเพลงของพวกเธอยังมีความละเอียดและไอเดียในเรื่องการซาวด์ดีไซด์ที่น่าสนใจ Clea เป็นป็อปแด้นส์ที่ยังไม่แตกต่างจากวงอื่นๆสไตล์นี้ แต่ก็เป็นงานอีกหนึ่งชุดที่สามารถฟังได้เรื่อยๆ
