เดอะแบก - ปิ๊ก ขจรจารุกุล
แบก ความหวัง ของคน ข้างหลัง ยิ้มสู้ชะตาอันโหดร้าย
แบก ความจน แบก ความตาย ถาโถมเข้ามา ไม่จบสิ้น
หนึ่งชีวิตสู้เพื่อหลายชีวิต เรี่ยวแรงที่มีก็ถดถอย
เพียงหนึ่งความหวัง หนึ่งกําลังใจ จะสู้จนกลายจะโรยรา
เขาเรียกกูว่าเดอะแบก แบกค่าบ้านแบกค่าหนี้ค่ากิน ค่าใช้ ครอบครัวมีอยู่มีกิน
แค่นี้ก็พอ ให้คนข้างหลังกินอิ่ม กูพร้อมจะแบก กูพร้อมจะแบกทุกอย่าง ฮา ทุกอย่าง. ฮา
* กูฝันจะเป็นเศรษฐี เกิดมาให้มั่งให้มี ชีวิตที่สุขสบาย ตื่นมาต้องสู้แทบตาย
เพราะความเป็นจริง กูเลือก กูเลือกให้เกิดไม่ได้ ยังต้องสู้อยู่ สู้มันต่อไป
สู้มันต่อไป ฮา
ไม่เท่าใด ไม่เท่าใด ไม่เท่าใด ไม่เท่าใด เรื่องใจกูถึงพอเพราะเส้นทางกูอีกไกล
(แล้วมันไซร)
ยังมีแรงกูต้องท่า เพื่อครอบครัว เพื่อชีวิต ที่มึงเองไม่มีวันจะเข้าใจ (นั้นแหละหมัน)
พานไม่ทันทุกบุกไปเพ้อ เอาให้สุด ถ้าไม่ตาย ต้องสบาย (บ่าวเข้าใจ)
ฝันที่กูมีกูเลือกแล้ว แม้ต้องตายกะอิไป (กลัวเบ่อใด)
มันคงไม่หนักเกินแบกกับบางสิ่งที่มันวางอยู่บนหลังของลูกผู้ชาย
ไม่มีเวลาทําาแดก กูจริงจังกับทุกอย่างที่เคยฝัน ไม่เคยสนสนตายาย (ไหนก็ตาม)
เพื่อคนข้างหลัง เพื่อรอยยิ้ม ต้องสบาย ต้องสุขใจแล้วกะกาย
วิถีคนจริงจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง ให้อดทนและเชื่อใจอีกนิดเดียว เดียวกะบาย
อดกิน อดหลับอดนอน อดทน ผ่านร้อน ผ่านน้ํา และกูเคยผ่านไฟ
ผ่านงาน ผ่านคน ผ่านพ้น และช่วงชีวิตที่มันเลวร้ายเดี๋ยวมันกะผ่านไป
ความกลัวที่เคยมี ความเลวที่เคยทํา แต่ไม่ว่าพันพรือกูกะกูยังหายใจ
และในตอนนี้กูยังคงยืนยันว่าชีวิตต้องได้ดี แบบไม่ต้องเลียขาใคร”
นี่แหละลูกผู้ชาย วิถีของลูกผู้ชาย เพราะความจนกูเลยต้องลูกขึ้นสู้มันคงไม่แปลก
กูมีมือทั้งสองมือ กูมีขาทั้งสองข้าง และกูมีชีวิตที่เจอ ทั้งฝนและแสงแดด
ไม่เคยกลัว กูอดทน ไม่ยากเกิน คําว่าคน แม้กูเดิน มึงรถยนต์ กูหัวใจ
มึงเวทมนต์ มึงเย็นกาย
กูร้อนรน สิ่งเดียวที่กูมี คือพลังและร่างกาย แม้ต้องตาย กูพร้อมชน
เขาเรียกกูว่าเดอะแบก แบกค่าบ้านแบกค่าหนี้ค่ากิน ค่าใช้ ครอบครัวมีอยู่มีกิน
แค่นี้ก็พอ ให้คนข้างหลังกินอิ่ม กูพร้อมจะแบกทุกอย่าง
กูฝันจะเป็นเศรษฐี เกิดมาให้มั่งให้มี ชีวิตที่สุขสบาย ตื่นมาต้องสู้แทบตาย
เพราะความเป็นจริง กูเลือก กูเลือกให้เกิดไม่ได้ ยังต้องสู้อยู่
( * )
เขาเรียกกูว่าเดอะแบก
Advertisment
