ไผ่ พงศธร - ทบ.2 ลูกอีสาน
ต้องจากบ้านนาถูกเกณฑ์เข้ามากรมทหารหนุ่มทบ.สองลูกอีสาน มาประจำการชายแดนมาเลย์
บ้านเมืองขัดแย้ง สายตาระแวงพาให้ว้าเหว่ชีวิตดั่งเรือลำน้อยลอยเล
แขวนบนเส้นด้ายปลายกระบอกปืน
บ้านเกิดเมืองนอนที่จำจากจรตอนนี้ลมดึกโชยมาหวิววี คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่มทหารเกณฑ์ ออกลาดตระเวนเสียจนดึกดื่นเดือนเหงาดาวตกเสียงนกกลางคืน
แว่วซ้อนเสียงปืนจากชายเขาไกล
* ในวันดีๆที่ไม่มีสถานการณ์ สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทยปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่ เบอร์ที่น้องให้จะหมั่นโทรมา
** เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกลมากมายความลับกี่ดวงชีวิตที่มอดดับ สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆเสียงโอละเห่ของแม่แว่วมาหัวใจครวญว่าคิดฮอดบ้านเด้
ซ้ำ(*, **)
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมาหัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้
Advertisment
